‘
Tjongejonge, wat zul jij vaak moe zijn’. Optometrist Richard van Eye4vision haalde de meetapparatuur van mijn hoofd af. Ik had net een uur lang neurologische oogtesten gedaan en de uitslagen waren niet echt rooskleurig. Als gevolg van het hersenletsel worden mijn ogen niet meer goed aangestuurd. Mijn ogen werken niet goed samen, ik kan lastig informatie verwerken, heb geen perifeer zicht en zie weinig diepte. Maar blijkbaar weet ik er heel slim mee om te gaan. Gewoon een kwestie van geen ingewikkelde dingen meer lezen. Beetje dromerig voor me uitstaren als ik geen scherp zicht heb. En altijd tegen een muur aanzitten, zodat ik niet overvallen word als mensen mijn beeld inspringen. Prima te doen, maar inderdaad, het kost veel energie en ik ben dus vaak moe.
Eye4 vision is een optometrist die volgens dezelfde filosofie werkt als CFX. Ze behandelen neurologische afwijkingen aan de ogen. Ik was 2 jaar geleden ook getest in het VU-ziekenhuis door een orthotist (soort oogarts voor ingewikkelde gevallen). Zij had dezelfde testjes gedaan en ook daar had ik jammerlijk gefaald (vrij vervelend voor een competatief, intelligent persoon dat ik was). Haar vernietigende oordeel: ‘dit is een vrij zielige uitslag en daar kunnen we helaas niets aan doen’. Over positieve coaching gesproken (ben er nog kwaad over).
Richard dacht daar gelukkig heel anders over. ‘Dit valt goed te trainen en is een uitstekende voorbereiding op Cognitive FX. Dus hup, lekker zoveel mogelijk oefenen. En na CFX kijken we verder of en wat er nog nodig is.’ Zijn peptalk klonk als muziek in mijn oren. Voor het eerst zei iemand iets anders dan ‘accepteren, mee omgaan, niks aan doen en mee leren leven’. Yes. Lekker iedere dag trainen dus! Ik ga vanaf nu wekelijks naar zijn praktijk in Ridderkerk en zal daarnaast thuis een online 3D-trainingsprogramma volgen.
En er is meer opzienbarends nieuws: IK GA HARDLOPEN! Op mijn 16e lag ik eens hyperventilerend en kotsend op de vloer van een gymzaal. Iets met een piepjestest en de beste willen zijn…. Ik heb toen gezworen dat ik nooit meer zou hardlopen en heb me daar 30 jaar aan gehouden. Maar it’s time for a change! Het is goed om alvast mijn lichaam te trainen voor de CFX-therapie; een combinatie van een verhoogde hartslag en cognitieve testen. En dus zal ik de komende tijd dagelijks (help) gaan joggen in het park, om daarna een ingewikkelde cognitieve taak te verrichten. Denk aan het lezen van een ingewikkeld krantenartikel of een spelletje memory. Het allerbeste werkt het als er dan ook nog een irritant geluid op de achtergrond aanwezig is. Dat komt wel goed met twee jongens in huis, die het liefste Fornite spelen en tegelijkertijd met Nederlandse Hiphop meebleren ;)…..
Pingback: Too blessed to be stressed | dorine tinga
Ahhhh, noteer mij voor een potje memory! Misschien kan ik nu nog van je winnen!!!
LikeLike